Amerykański pies eskimoski
Cechy fizyczne
Psy towarzyszące
Wysokość w kłębie: 23-
Masa ciała: 2,4-
Psy miniaturowe
Wysokość w kłębie: 30,5-
Masa ciała: 4,5-
Psy standardowe
Wysokość w kłębie: 38^18 cm.
Masa ciała: 8-
Długość życia: 11-15 lat.
Zachowanie
Psy tej rasy są zwinne, pojętne, łatwo przywiązują się do ludzi. Skłonne do ujadania, łatwo wszczynają alarm. Wymagają bliskiego kontaktu z ludźmi. Powinny być przyzwyczajane do obcych już w młodym wieku, aby przezwyciężyć ich nieufność do nich. Szybko się nudzą, jeśli nie poświęca im się odpowiedniej ilości czasu. Są to psy średnio aktywne. Tolerują inne zwierzęta, jeżeli w młodym wieku były socjalizowane. Zaniepokojone mogą kąsać. Okrywa włosowa nie wymaga intensywnej pielęgnacji.
Choroby dziedziczne
Postępujący zanik siatkówki - Dziedziczone autosomalnie recesywnie zwyrodnienie czopków siatkówki prowadzące do ślepoty. Rozwija się u zwierząt w wieku 3-8 lat.
Dysplazja stawów biodrowych i choroba Legga-Calvégo- Perthesa - Wielogenowa, dziedziczna, zwyrodnieniowa choroba stawów biodrowych przebiegająca z zapaleniem stawu
Zwichnięcie rzepki - Wielogenowa, dziedziczna, wrodzona wiotkość więzadeł rzepki, prowadząca do jej zwichnięcia, kulawizny, a w dalszej kolejności choroby zwyrodnieniowej stawu. Jeśli pojawią się objawy kliniczne, chorobę leczy się chirurgicznie.
Głuchota - Wrodzona głuchota może być jedno- lub obustronna. Rozpoznawana na podstawie wyników badania BAER (brainstem auditory evoked potentials).
Dysplazja stawów łokciowych - Wielogenowa, dziedziczna nieprawidłowość, przebiegająca z zapaleniem stawów łokciowych. Według danych OFA 0,9% amerykańskich psów eskimoskich cierpi na tę chorobę
Niedobór kinazy pirogronianowej: Autosomalnie recesywnie dziedziczona nieprawidłowość, objawiająca się ciężką niedokrwistością hemolityczną. Prowadzi do upadków na skutek niedokrwistości lub niewydolności wątroby na ogół w wieku poniżej 5 lat. Choroba rzadko występuje u psów tej rasy.
Skłonność do innych chorób
Niedoczynność tarczycy - Dziedziczne zapalenie tarczycy o podłożu autoimmunologicznym.
Choroba o podłożu autoimmunologicznym, podczas której dochodzi do niszczenia tarczycy. Objawy pojawiają się u psów w wieku od 4 miesięcy do kilku lat i są to: apatia, utrata apetytu, wymioty, osłabienie i odwodnienie.
Padaczka idiopatyczna (dziedziczne drgawki) - Psom podaje się odpowiednie preparaty przeciwdrgawkowe. Według Dorna prawdopodobieństwo wystąpienia zaburzenia u amerykańskich psów eskimoskich jest 8,75 razy większe niż u innych ras
Zaćma - U amerykańskich psów eskimoskich najczęściej występuje przednia zaćma korowa, rzadziej tylna i punktowa. Nieznany jest sposób dziedziczenia tej nieprawidłowości.
Choroby nerek - Według Dorna prawdopodobieństwo wystąpienia chorób nerek u amerykańskich psów eskimoskich jest 8,28 razy większe niż u innych ras.
Wyłysienia (tła endokrynnego lub hormonalnego) - Postępujące, symetryczne wyłysienia, którym nie towarzyszy świąd. Pojawiają się w okresie dojrzewania. W niektórych przypadkach podanie trilostanu prowadziło do wyleczenia chorych zwierząt. Choroba może być dziedziczna w rodzinach psów eskimoskich.
Mielopatia zwyrodnieniowa (degenerative myelopathy, DM) - U chorych psów obserwuje się porażenie górnego neuronu ruchowego (parapareza). Choroba może postępować i prowadzić do tetraparezy. Wyniki mielografii, MRI i analizy płynu mózgowo-rdzeniowego pozostają w normie. Chorobę rozpoznaje się na podstawie badania pośmiertnego. Nieznany jest sposób jej dziedziczenia. Dostępny jest test genetyczny pozwalający na wykazanie osobników predysponowanych do wystąpienia autosomalnej recesywnej DM. Wszystkie psy z mielopatią są homozygotami względem genu warunkującego wystąpienie choroby, przy czym rozwija się ona jedynie u niewielkiego odsetka homozygot
Dziękuję za informacje 