Bearded colli

Cechy fizyczne

Wysokość w kłębie: Samice 51-53 cm, samce 53-56 cm.

Masa ciała: Samice 18-27 kg, samce 18-27 kg.

Długość życia12-14 lat.

Szata: Okrywa włosowa jest dwuwarstwowa. Warstwę ze­wnętrzną tworzą twarde i gładkie włosy. Osobnikom wystawo­wym nie wolno przycinać sierści. Dopuszczalne jest umaszczenie czarne, płowe, niebieskie, brązowe, z białymi znaczeniami lub bez nich. Sierść jest gruba i kudłata. Na ogół w trakcie doj­rzewania psa włosy jaśnieją, następnie ciemnieją, po czym po­nownie jaśnieją u starszych psów.

Bearded collie

 

Zachowanie

Psy tej rasy są opanowane i bardzo inteligentne. Potrzebują dużo ćwiczeń i wymagają intensywnej pielęgnacji okrywy włosowej. Niektóre osobniki mogą być niezależne i uparte, jednak poddane prawidłowej tresurze zachowują się poprawnie. Są to psy bar­dzo uczuciowe i pełne wigoru. Mają silnie rozwinięty instynkt łowny, w związku z czym powinny być wyprowadzane tylko na smyczach lub przebywać na terenach zamkniętych. Lubią bliski kontakt z rodziną. Są bardzo lojalne, zaniepokojone głoś­no szczekają. Ważne jest, aby wcześnie poddać je treningowi i socjalizacji. Aby utrzymać bearded collie w dobrej kondycji zarówno fizycznej, jak i psychicznej, należy zapewnić im dużo zabawy i ćwiczeń. Mogą próbować traktować dzieci jak osobni­ki ze stada i kąsać je w pięty.

 

Choroby dziedziczne

Dysplazja stawów biodrowych - Wielogenowa, dziedziczna, zwyrodnieniowa choroba stawów biodrowych z towarzyszącym zapaleniem stawu.

Niedoczynność kory nadnerczy (hipoadrenokortycyzm, cho­roba Addisona) - Choroba o podłożu autoimmunologicznym. Dochodzi do niszczenia nadnerczy. Typowe objawy pojawiają się u psów w wieku od 4 miesięcy do kilku lat i są to: apatia, utrata apetytu, wymioty, osłabienie, a także odwodnienie. Nie jest prostą recesywną nieprawidłowością, lecz jest kontrolowana przez główny gen recesywny.

Dysplazja stawów łokciowych - Wielogenowa, dziedziczna nie­prawidłowość, przebiegająca z zapaleniem stawów łokciowych.

Zwichnięcie rzepki - Wielogenowa, dziedziczna, wrodzona wiotkość więzadeł rzepki, prowadząca do jej zwichnięcia, kulawizny, a w dalszej kolejności do choroby zwyrodnieniowej stawów. Jeżeli pojawią się objawy kliniczne, chorobę leczy się chirurgicznie.

 Bearded collie

Skłonność do innych chorób

Zaćma - U bearded collie najczęściej rozwija się zaćma przednia i tylna, punktowa.

Przetrwała błona źreniczna (persistent pupillary membranę, PPM) - Wada wrodzona; oko zawiera przetrwałe elementy pło­dowej błony źrenicznej w postaci pasm tkanki, przechodzących nad otworem źrenicznym i przyczepiających się do tęczówki, rogówki, soczewki, lub w postaci pochewki otaczającej tkanki oka. Ostatnie z 3 wymienionych powodują zaburzenia widzenia i są podstawą do wykluczenia psów z hodowli.

Niedoczynność tarczycy - Dziedziczne zapalenie tarczycy o podłożu autoimmunologicznym. W badaniach prowadzonych na Michigan State University obecność przeciwciał skierowa­nych przeciwko tarczycy wykazano u 4,3% bearded collie.

Dysplazja siatkówki - U bearded collie najczęściej stwierdza się wieloogniskową i geograficzną formę dysplazji siatkówki. Jej następstwem są wybroczyny na siatkówce, odklejanie się siatkówki i ślepota. Może towarzyszyć zmętnieniom podnabłonkowym rogówki. Nieznany jest sposób dziedziczenia tej niepra­widłowości.

Dystrofia rogówki - Mogą się tworzyć owalne zmętnienia (sza­re lub białe), o charakterze niezapalnym, w jednej lub wielu warstwach rogówki. Na ogół jest to wada dziedziczna i doty­czy obu oczu. Nieznany jest sposób jej dziedziczenia.

Hipoplazja błony naczyniowej - U niektórych bearded collie tuż po porodzie stwierdza się nieprawidłowo rozwiniętą błonę naczyniową oka. Wada ta nie pogłębia się z wiekiem. Powszech­nie diagnozowana jest u psów typu collie, u których rozwijają się „anomalie oczu charakterystyczne dla collie”. CERF nie zaleca wykorzystywania do rozrodu psów z tym zaburzeniem. Brak jest testu genetycznego, pozwalającego na rozpoznanie hipoplazji błony naczyniowej.

Sezonowe łysienie boków ciała - Sezonowa, obustronna i sy­metryczna utrata włosa i wyłysienia pojawiające się na bokach ciała, grzbiecie i ogonie.

Pierwotne zwichnięcie soczewki - Występuje często. Może prowadzić do jaskry i ślepoty. Ryzyko wystąpienia tej niepra­widłowości u bearded collie jest 4,48 razy większe niż u in­nych ras.

Pęcherzyca liściasta - Ryzyko wystąpienia tej nieprawidłowo­ści u bearded collie w porównaniu z innymi rasami psów jest znacznie wyższe. Typowe objawy choroby to: łuszczenie się skóry, powstawanie strupów oraz wyłysień otoczonych obwód­ką na grzbiecie nosa i głowie. Zmiany te są symetryczne. Po­nadto na łapach pojawiają się charakterystyczne zmiany: obrzęk i rumień brzegu opuszek łap, pękanie naskórka oraz przerost naskórka. Pierwsze objawy choroby występują u psów średnio w wieku 4 lat. Leczenie obejmuje podawanie kortykosteroidów oraz leków cytotoksycznych. Wskaźnik rocznej przeżywalności chorych osobników wynosi 53%. Nieznany jest sposób dziedzi­czenia pęcherzycy liściastej.

Onychodystrofia toczniowa - Choroba, prowadząca do utraty pazurów. Objawia się u psów w wieku 3-8 lat. Początkowo ata­kuje 1-2 pazury, następnie w ciągu 2-9 tygodni rozszerza się na pozostałe. Leczenie polega na dożywotnim podawaniu do­ustnym preparatów z kwasami tłuszczowymi. Stwierdza się ją często u bearded collie, co wskazuje na predyspozycje rasowe. Nie jest jednak znany sposób jej dziedziczenia

Dziękuję za informacje lekarz weterynarii siemianowice śląskie