Bokser
Cechy fizyczne
Wysokość w kłębie: Samice 53,5-60 cm, samce 57-63,5 cm.
Masa dała: Samice 25-29,5 kg, samce 29,5-36,5 kg. Samce mają silniej rozbudowany kościec niż samice.
Długość życia: 11-13 lat.
Zachówanie
Boksery są inteligentne, niezależne, bardzo silne i wytrzymałe. Doskonałe nadają się na zwierzęta stróżujące oraz obronne. Bardzo dobrze tolerują dzieci. Niekiedy są nieufne do obcych, jednak z reguły lubią towarzystwo ludzi. Psy te ceni się za ich zrównoważony temperament. Są chętne do zabawy, a nawet psocenia. Boksery są bardzo energiczne. Należy zapewnić im odpowiednią ilość zabawy oraz wysiłku fizycznego, aby utrzymać je w odpowiedniej formie zarówno fizycznej, jak i psychicznej. Ich tresurę i socjalizację należy zacząć w jak najmłodszym wieku. Boksery mogą chrapać, obficie się ślinią. Nie wymagają intensywnej pielęgnacji okrywy włosowej, linieją nieznacznie. Źle znoszą duże wahania temperatury. mają silnie rozwinięty instynkt walki oraz pościgu za zdobyczą, w związku z czym nie powinny być spuszczane ze smyczy w miejscach publicznych.
Choroby dziedziczne
Kardiomiopatia (kardiomiopatia prawokomorowa z aryt- mią, ARVC): Zaburzenie dziedziczone autosomalnie dominuj ąco, o nie do końca poznanym mechanizmie dziedziczenia. Może być przyczyną nagłej śmierci sercowej, przedwczesnych pobudzeń komorowych (VPCs), częstoskurczu komorowego, omdleń, rozstrzeni serca oraz niewydolności serca. Pierwotnym procesem chorobowym jest arytmia komorowa, którą notuje się u około 30% bokserów.
Dysplazja stawów biodrowych: Wielogenowa, dziedziczna, zwyrodnieniowa choroba stawów biodrowych, przebiegająca z zapaleniem stawu.
Dysplazja stawu łokciowego: Wielogenowa, dziedziczna nieprawidłowość, prowadząca do zapalenia stawów łokciowych. Wyniki jednego z badań wskazują, iż boksery są jedną z ras, u których najczęściej stwierdza się fragmentację przyśrodkowego wyrostka dziobiastego kości łokciowej.
Zwichnięcie rzepki: Wielogenowa, dziedziczna, wrodzona wiotkość więzadeł rzepki, prowadząca do jej zwichnięcia, kulawizny, a później do zwyrodnienia stawu. Jeżeli pojawiają się objawy kliniczne, chorobę leczy się chirurgicznie.
Postępująca aksonopatia (aksonopatia bokserów): Rzadka, autosomalnie recesywnie dziedziczona choroba, objawiająca się powoli postępującym osłabieniem oraz zaburzeniami koordynacji kończyn miednicznych. Pierwsze objawy pojawiają się u szczeniąt w wieku 2-3 miesięcy. Z czasem choroba obejmuje wszystkie 4 kończyny, prowadząc do porażeń i rozwoju niezborności. Brak testu genetycznego pozwalającego na diagnostykę tego zaburzenia.
.jpg "Bokser")
Skłonność do innych chorób
Ciężki poród: Problemy podczas porodu pojawiają się u bokserów częściej niż u innych ras. Wyniki badań, przeprowadzonych w Szwecji, wskazują, iż występują one u około 27,7% psów i w większości wymagają przeprowadzenia cesarskiego cięcia. Najczęstszymi przyczynami ciężkiego porodu są: pierwotny bezwład macicy (60%) oraz nieprawidłowy kształt płodów (26%).
Niedoczynność tarczycy: Dziedziczne zapalenie tarczycy o podłożu autoimmunologicznym.
Dwurzędowość rzęs (distichiasis, distichia): Wada rozwojowa; przy wewnętrznej krawędzi wolnego brzegu powiek znajduje się dodatkowy rząd rzęs, podrażniający rogówkę i spojówki. Może prowadzić wtórnie do owrzodzeń rogówki.
Zwężenie podaortalne: U psów z tym zaburzeniem stwierdza się lewostronne szmery u podstawy serca, przyspieszony przepływ krwi przez aortę (większy niż 1,5 m/s) w badaniu doplerowskim, regurgitację aortalną i mitralną. Klinicznie nieprawidłowość ta może się objawiać nietolerancją wysiłkową, omdleniami i postępującą niewydolnością serca. W jednym z badań wykazano to zaburzenie u 10% bokserów.
Wnętrostwo: Zaburzenie to może być jedno- lub obustronne. Wyniki badań przeprowadzonych w Danii wskazują, iż dziedziczone jest ono w średnim stopniu (24%).
Nadżerki rogówki / dystrofia rogówki (wrzodziejące zapalenie rogówki, łagodny wrzód, wrzód rogówki bokserów):Boksery mają dziedziczną skłonność do tych zaburzeń. Leczenie polega na miejscowym podawaniu leków do worka spojówkowego, keratektomii oraz stosowaniu soczewek kontaktowych.
Rak / procesy nowotworowe: Wyniki badań przeprowadzonych w Danii wskazują, iż nowotwory (zarówno łagodne, jak i złośliwe) są częstszą przyczyną śmierci bokserów niż psów innych ras.
Guzy komórek tucznych: Boksery mają skłonność do skórnych guzów z komórek tucznych. Guzy te produkują histaminę oraz mogą indukować stan zapalny i owrzodzenia skóry. Na ogół jest to proces łagodny, niemniej jednak boksery są bardziej zagrożone tym, że guzy pojawią się w pewnym oddaleniu od guza pierwotnego (poza marginesem zabiegu chirurgicznego).
Wrzodziejące zapalenie okrężnicy (zapalenie okrężnicy bokserów): Choroba zapalna jelit (IBD), bardzo często stwierdzana u bokserów. Pojawiają się owrzodzenia błony śluzowej i mieszane stany zapalne z naciekami komórkowymi. Leczenie polega na podawaniu psom odpowiednich preparatów oraz stosowaniu właściwej diety. W niektórych przypadkach zwalczanie zakażenia E. coli enrofloksacyną przynosi poprawę stanu pacjenta, co może wskazywać na zakaźne podłoże choroby. Ciężkie przypadki mogą nie poddawać się leczeniu. Nieznany jest sposób dziedziczenia tej jednostki chorobowej.
Przerost dziąseł: U starszych bokserów może dochodzić do przerostu dziąseł na wszystkich ich płaszczyznach. Nieprawidłowość tę leczy się chirurgicznie (gingiwektomia).
.jpg "Bokser")
Atopowe zapalenie skóry / nadwrażliwość na alergeny wziewne: Objawia się świądem i ropno-urazowym zapaleniem skóry {hot spot). Choroba występuje u bokserów częściej niż u innych ras. Zwłaszcza białe boksery znajdują się w grupie zwiększonego ryzyka.
Zerwanie więzadła krzyżowego przedniego (ACL): Najczęściej pourazowe rozerwanie więzadła krzyżowego przedniego, powodujące sztywność stawu, kuławiznę oraz wtórne zapalenie stawu. Chorobę stwierdza się u bokserów częściej niż u innych ras. Leczy się ją chirurgicznie.
Osteochondrosis dissecans (OCD): Wielogenowe, dziedziczne uszkodzenie chrząstki stawowej. Powoduje zesztywnienie, ból stawów i kulawiznę u młodych, rosnących psów. Łagodne przypadki osteochondrozy mogą ustąpić samoistnie po zapewnieniu zwierzętom spokoju i odpoczynku. Bardziej zaawansowane zmiany leczy się chirurgicznie. Prawdopodobieństwo wystąpienia osteochondrozy u bokserów jest 56,3 razy większe niż u innych ras.
Ektropium: Wywinięcie powieki na zewnątrz z tworzeniem kieszonki przyśrodkowej oka. Zaburzenie to może prowadzić do zapalenia spojówek. Dom szacuje, że prawdopodobieństwo jego wystąpienia u bokserów jest 7,97 razy większe niż u innych ras.
Zwężenie zastawki pnia tętnicy płucnej: Wrodzona wada serca, objawiająca się utrudnionym odpływem krwi z serca. Badanie echokardiograficzne w prawej okolicy okołomostkowej i w doczaszkowej części lewej okolicy okołomostkowej może wykazać ograniczenie odpływu krwi z prawej komory, zmniejszony przepływ kiwi przez zastawkę tętnicy płucnej oraz główne pnie tętnicze.
Zaćma: U bokserów występuje zaćma przednia korowa, pośrednia i jądrowa, punktowa.
Padaczka: Dziedziczne drgawki, które mogą być uogólnione lub ograniczać się do jednego obszaru ciała. Według Dorna prawdopodobieństwo wystąpienia tego zaburzenia u bokserów jest 7,17 razy większe niż u innych ras.
Przewlekłe zapalenie trzustki: Często przebiega podklinicznie i jest przyczyną zaburzeń żołądkowo-jelitowych. Może prowadzić do zewnątrzwydzielniczej niewydolności trzustki lub cukrzycy. Ryzyko przewlekłego zapalenia trzustki u bokserów jest 3 razy wyższe niż u innych ras.
Nużyca: Według Dorna prawdopodobieństwo wystąpienia nu- życy u bokserów jest 2,66 razy większe niż u innych ras. Choroba rozwija się u osobników z obniżoną odpornością.
Dysplazja mieszków włosowych: Choroba objawia się wyłysieniami boków ciała. Pierwsze objawy pojawiają się u zwierząt w wieku 2-4 lat. Objawy mogą ustąpić po podaniu melatoniny. Nie jest znany sposób dziedziczenia tej choroby.
Kostniakomięsak (rak kości): Kostniakomięsak wykrywany jest częściej u bokserów niż u innych ras. Proces nowotworowy najczęściej dotyczy kończyn.
Miopatie zapalne: Występują one u bokserów częściej niż u innych ras. Choroba może przyjmować postać polimiopatii, miopatii mięśni żwaczowych lub miopatii podobnych do dermatomyositis, a także miopatii mięśni poruszających gałką oczną. U znacznego odsetka bokserów w surowicy stwierdza się przeciwciała skierowane przeciwko antygenom sarkolemy mięśni. Dostępny jest test serologiczny, pozwalający na rozpoznanie tego schorzenia.
Sezonowe łysienie boków ciała: Obustronne, symetryczne łysienie boków ciała, grzbietu i ogona. Najczęściej stwierdzane wiosną i jesienią u sterylizowanych samic. Pierwsze objawy pojawiają się średnio u zwierząt w wieku 3,6 roku.
Spondylosis deformans: Badania nad tą chorobą i osteofitami u bokserów wykazały, iż u tej rasy zaburzenia, zwłaszcza w obrębie kręgosłupa, mają charakter dziedziczny. Spondylosis deformans na ogół nie prowadzi do uszkodzenia rdzenia kręgowego.
Niezarośnięta przegroda międzyprzedsionkowa: Wrodzona wada przegrody serca oddzielającej lewy przedsionek od prawego. Może się objawiać lewostronnymi skurczowymi szmerami sercowymi. Należy odróżnić ją od zwężenia podaortalnego - w tym celu przeprowadza się badanie echokardiograficzne.
Mielopatia zwyrodnieniowa: Choroba, powodująca zmiany zwyrodnieniowe w rdzeniu kręgowym, co upośledza czynność kończyn miednicznych. Stwierdza się ją u starszych osobników. Brak skutecznego leczenia tego zaburzenia. Nieznany jest także sposób jego dziedziczenia. Dostępny jest test genetyczny, pozwalający określić podatność na tę autosomalną recesywną nieprawidłowość. Wszystkie chore psy są homozygotami pod względem genu warunkującego wystąpienie mielopatii, przy czym rozwija się ona u niewielkiego odsetka homozygot.
Rozszczep warg i podniebienia: Wrodzone zaburzenie ukształtowania trzewioczaszki. Wyniki badań prowadzonych w Danii wskazują, że stopień dziedziczenia tej nieprawidłowości jest średni (27%); stwierdzono ją u 2,3% bokserów.
Młodzieńcza nefropatia: Rzadko występuje u bokserów. Objawia się wzmożonym pragnieniem i wielomoczem oraz postępującą przewlekłą niewydolnością nerek. Badanie histopatologiczne nerek może wykazać niedorozwój kłębuszków i kanalików nerkowych oraz obecność mezenchymy. Może się pojawić także nefropatia refluksowa (przewlekłe zanikowe odmiedniczkowe zapalenie nerek).
Chłoniak skóry z komórek T (ziarniniak grzybiasty, mycosis fungoides): Ziarniniak grzybiasty występuje u bokserów częściej niż u innych ras.
Rak jamy ustnej: Wyniki jednego z badań wskazują, iż nowotwory jamy ustnej i gardła występują u bokserów częściej niż u innych ras.
Oponiak wewnątrzczaszkowy: Wyniki jednego z badań wskazują, iż oponiak wewnątrzczaszkowy występuje u bokserów znacznie częściej niż u innych ras. Jest to najczęstszy nowotwór mózgu u psów. Może być łagodny lub złośliwy.
Młodzieńcze martwicowe zapalenie naczyń / jałowe zapalenie opon mózgowych: Choroba rozwija się u psów powyżej 2. roku życia. Objawia się apatią, gorączką, zaburzeniem czucia głębokiego, niezbornością oraz bolesnością głowy i szyi. Badanie histopatologiczne może wykazać martwicze zapalenie naczyń w ośrodkowym układzie nerwowym z naciekami oko- łonaczyniowymi z komórek ziarnistych. Spośród wszystkich przypadków choroby 40% dotyczy bokserów. Leczenie polega na podawaniu glikokortykosteroidów. Nieznany jest sposób dziedziczenia tej jednostki chorobowej.
Dziękuję za informacje 