Nasze zwierzęta domowe mają także swoje "zwierzątka".
O ile pchły i kleszcze są doskonale widocznymi pasożytami, to o istnieniu robaków dowiadujemy się zwykle znajdując je w kale lub wymiotach. To, że nie widać ich na codzień nie znaczy, że zwierzę jest od nich wolne. Jaja robaków są niewidoczne gołym okiem, ale bardzo odporne.
Można przynieść je do domu na butach, może zostawić je odwiedzający nas obcy pies lub
kot. Najczęściej jednak nasz pupil sam zaraża się robakami na spacerze. Nasze osiedlowe
alejki, place, ulice są pełne tzw. jaj inwazyjnych. Do zakażenia dochodzi najczęściej
drogą pokarmową tzn. przez jamę ustną. Są jednak robaki (tęgoryjce) wnikające przez
nieuszkodzoną skórę łap. Trzeba pamiętać także o tym, że pchły mogą być nosicielami larw
tasiemca. Pierwsze robaki szczenię dostaje od matki. "Parazyty", czyli pasożyty wewnętrzne,
przenikają do szczeniaka przez łożysko lub wraz z mlekiem matki. Także bliski kontakt
noworodków z matką umożliwi zakażenie.
Robaki samą swoją obecnością powodują, że zwierzę jest osłabione. Zatruwają nosiciela
swoimi odchodami. Konkurują z nim do pokarmu. Wędrując po organizmie uszkadzają
narządy wewnętrzne. Obecność robaków upośledza odporność organizmu, może nawet
powodować objawy padaczkowe. Zakażony pies lub kot jest siewcą jaj, którymi sam się
zakaża, i które mogą być groźne także dla ludzi.
Plan odrobaczania
Odrobaczanie szczeniąt możemy rozpocząć już ok. 4 tygodnia życia. Powtarzamy je
co 2 tygodnie co najmniej 2 razy. Starsze zwierzęta powinny być odrobaczane co 3-6
miesięcy (2-4 razy w roku). Ważne jest by zwierzęta zostały odrobaczone co najmniej
tydzień przed szczepieniami. Także suka przeznaczona do krycia powinna dostać środki
przeciwpasożytnicze. Warto również odrobaczać zwierzęta nowo nabyte lub wracające z
wyjazdów na łono natury, tak by nie wprowadzać do środowiska nowych pasożytów.
Zwierzęta odrobacza się poprzez doustne podanie im tabletek, zawiesiny lub pasty. Można
też zaaplikować środki przeciwpasożytnicze w zastrzykach. O dawce środka decyduje lekarz
weterynarii, gdyż zależy ona od wagi i indywidualnych cech zwierzęcia.