Strona główna » Weterynaria od A do Z » Informacje dla właścicieli kotów » Żywienie » Niewydolność mięśnia sercowego wtórna od niedoboru tauryny u kotów

Niewydolność mięśnia sercowego wtórna od niedoboru tauryny u kotów

Główną przyczyną niewydolności mięśnia sercowego wtórnej do niedoboru tauryny jest zbyt niskie stężenie tego aminokwasu w osoczu, krwi pełnej i tkankach.

Tauryna jest aminokwasem zwierającym siarkę i występuje w organizmie w stanie wolnym, biorąc udział w prawidłowym rozwoju siatkówki oka, tworzeniu kwasów żółciowych czy prawidłowej pracy serca. Wchłaniana jest w jelicie cienkim, a jej głównym źródłem są mięso i ryby.  

            Dane z wywiadu, objawy kliniczne i wyniki badania przedmiotowego są podobne do występujących przy innych rodzajach kardiomiopatii, a badania dodatkowe jak echokardiografia czy badanie rentgenowskie nie pozwalają na postawienie jednoznacznej diagnozy.
            Głównymi zmianami obserwowanymi w badaniu echokardiograficznym są zwiększenie wymiaru końcowoskurczowego ze zmniejszoną frakcją skracania. Często występującymi odchyleniami są również: powiększenie wymiaru późnoskurczowego, znaczne powiększenie lewego przedsionka i lewej komory oraz niedomykalność zastawki dwudzielnej.

 niedobor tauryny u kotów
            Badaniem pozwalającym na określenie przyczyny niewydolności jest oznaczenie stężenia tauryny w krwi pełnej i osoczu przed rozpoczęciem jej dawkowania uzupełniającego. U kota żywionego prawidłowo stężenie tauryny we krwi pełnej powinno wynosić ponad 200 nmol/ml. Spadek tej wartości poniżej 100 nmol/ml może zapoczątkować rozwój kardiomiopatii. Stężenie w osoczu powinno wynosić powyżej 60 nmol/ml, a zmniejszenie się go już o połowę może być niebezpieczne. Istotnym jest, że wartość stężenia tauryny w osoczu jest niestabilna, a nawet 24h głodówka może spowodować jej spadek poniżej 30 nmol/ml.
            U kotów z zastoinową niewydolnością serca niezbędne jest zastosowanie leczenia objawowego oraz podtrzymującego, a także suplementacja tauryny w dawce 250mg co 12 godzin, do stwierdzenia prawidłowej wielkości lewej komory. Należy wtedy zastosować dietę, utrzymującą stężenie tauryny w osoczu na stałym poziomie, wynoszącym powyżej 60nmol/l. Poprawa ogólnego stanu zwierzęcia jest obserwowana w ciągu dwóch tygodni od rozpoczęcia leczenia, ale prawidłowa wielkość lewej komory w badaniu echokardiograficznym jest obserwowana dopiero po 4-6 miesiącach. W ramach leczenia farmakologicznego stosowana jest digoksyna w dawce początkowej ¼ tabletki 0,125 mg per os (doustnie) co 48h.
            Rokowanie po zdiagnozowaniu występującej zastoinowej niewydolności serca określa się jako ostrożne do niepomyślnego. Statystycznie przeżywalność kotów w pierwszym tygodniu po rozpoznaniu wynosi nieco powyżej 70%, a samo uzupełnienie niedoboru tauryny nie wpływa istotnie na przeżywalność zwierząt w ciągu pierwszych dwóch tygodni. O rokowaniu zadowalającym można mówić w momencie zareagowania na leczenie zastoinowej niewydolności serca i przeżyciu przez danego osobnika pierwszych siedmiu dni terapii.

 niedoboru tauryny u kotów
             W przypadku kotów, reagujących na suplementację tauryny, po ustabilizowaniu się jej poziomu obserwowane jest ustąpienie objawów klinicznych i zmian w badaniu echokardiograficznym, spowodowanych zastoinową niewydolnością serca.  Należy pamiętać, że nie u wszystkich kotów z niedoborem tego aminokwasu mogą wystąpić deficyty kardiologiczne. Do najczęściej pojawiających się problemów należą: retinopatie, stłuszczenie wątroby, zaburzenia w rozrodzie (mniej liczne mioty i mniejsza przeżywalność, poronienia), osłabienie słuchu oraz nieprawidłowy wzrost i rozwój układu nerwowego u kociąt. Występowanie tych zmian jest prawdopodobnie zależne od predyspozycji genetycznych.  
            Właściciele powinni pamiętać o żywieniu swoich podopiecznych odpowiednimi karmami weterynaryjnymi, które zawierają nie tylko prawidłowo zbilansowaną dawkę pokarmową, ale również wszelkie niezbędne składniki, w tym aminokwasy. Wszystkim osobom, karmiącym swoje zwierzaki innymi metodami żywienia (np.. BARF) zaleca się suplementację tauryny np. przy pomocy specjalnych tabletek, past czy mleka przeznaczonego dla kotów. Niezwykle istotne w profilaktyce są również regularne badania krwi. Należy pamiętać o tym, że zawsze lepiej zapobiegać niż leczyć.
                                                                                                                                                                                                                    Autor Magdalena Joanna Głębocka UCMW UJ-UR